Robert Goedhart woonde zestien jaar in de Boisotstraat in Koudekerke. Hij verhuist binnen zijn dorp naar de Middelburgsestraat. “Ik heb een nieuwe relatie en we zijn toe aan een nieuwe start. Mijn vriendin en ik gaan nu naar een vrijstaand huis met een grote tuin. En daarbij komt dat m’n oude huis veel te groot was.” Hij blijft wel in Koudekerke, want hij voelt zich thuis in het dorp. “De mensen letten hier nog op elkaar. Niet uit nieuwsgierigheid, maar omdat ze betrokken zijn op elkaar.”

Het huis aan de Boisotstraat is een hoekhuis. Toen Robert het kocht, was er een carport naast het huis. “Daarvoor in de plaats hebben we een aanbouw gemaakt. We hebben er met vier kinderen gewoond, dus dan heb je wel ruimte nodig.” Of hij het huis zal missen? Hij denkt even na. “Nou, het was wel helemaal af, ik hoefde er niets meer te klussen. Met ons nieuwe huis kunnen we opnieuw aan de slag.”

En dat is geen woord te veel gezegd: de gezellige jaren ’30 woning aan de Middelburgsestraat moet flink aangepakt worden. “Het huis is netjes onderhouden, maar niet helemaal van deze tijd.  Er is hier niets geïsoleerd, er zitten overal schrootjes en in het dak zit asbest. Dat betekent dat volgend voorjaar het dak eraf gaat. Ik denk dat veel mensen zoiets niet zien zitten, maar ik zie het als een investering in de toekomst.” Het huis heeft overal voorzetwanden, omdat het tijdens de inundatie onder water heeft gestaan; ook daar moet het nodige aangepakt worden. Maar Robert is vol goede moed.

Over de samenwerking met makelaardij Zwaan is hij dik tevreden: “Dat was super. Ik heb eerst het huis gekocht en daarna mijn oude huis verkocht. Dat ging heel snel; op donderdag de eerste kijkers en de maandag erop was het boven de vraagprijs verkocht. De makelaar hield me goed op de hoogte. Je hebt eigenlijk niks met zo’n makelaarskantoor, je kent de mensen niet, maar je hoort er gelijk ben als zij je huis kopen of verkopen. Er was ze nooit iets te veel.”